Cıxlımazlıqdan “çıxış” (05.04.2006, Naxçıvan)
Həyatı anlamaq üçün çox çabaladım,
Heç fərqində olmadan altmışıma vardım.
Amma, biləmədim kimdir, nədir bu dünya,
Yaradandır yoxsa yaradılandır dünya.
Sanki, dünya hərəkətdə olan bir qatar,
Kimsə tapmadı,
Hardan gəlir?
Gedir hara?
Daim hərəkətdə olan,
bizdən sonra da qalan, bu qatar.
Bunları dərk etməyə nə sənin,
nə mənim
gücümüz çatar.
Enində sonunda bu fikrə gəldik biz də:
Bildiyimizlə kifayətlənək.
Çox da dərin düşünməyək.
Elə səthdə üzək.
Yoxsa bataraq boğularıq
Öz düşüncələrimizdə.
(- Necə, necə?
Elə beləcə. Həm də, kimin üçünsə gülməcə.)
Qeyd: Şe'rdən başı çıxan birininin mənim bu cızma qaralamamı oxusa (oxusa…) və “bu nə forma şe'rdir?” deyə düşünsə, onu qınamam. Amma, cavabsız da qoymam: Hər hansı bir “forma” (ən təkmil variantda belə) nə zamansa olmayıb, yəni onu kimsə yaradıb. Həm də bu formalar insanları həmişə bir çərçivəyə salmaq məqsədini güdüb. (Amma, gerçekden mənim məqsədim nə isə bir şe'r forması yaratmaq deyil, fikrimdəkiləri ifadə etməkdir. Ehtimal edirəm ki, bu sərbəstlik nə vaxtsa mənim kimi birisinin işini asanlaşdıra bilər).
